Το περιμέναμε πώς και πώς αυτό το δεκαπεντάλεπτο ταξιδάκι από την Μενίνα μέχρι την Τσουρίλα με το ταξί του Στέλιου Τζοβάρα. Δεν ήταν μόνο το άνετο ταξίδι που αποζητούσαμε, εκείνο που μας μάγευε επιπλέον ήταν το πικάπ που είχε τοποθετηθεί και μοστράριζε μπροστά στο ταμπλό του αυτοκινήτου. Είχαμε, έτσι, τον χρόνο να απολαύσουμε 3-4 τραγουδάκια της εποχής που δεν τα πολυακούγαμε από το ραδιόφωνο. Θυμάμαι μάλιστα ο Στέλιος, που το είχε καταλάβει, φρόντιζε να επιμηκύνει τον χρόνο του ταξιδιού για την ευχαρίστησή μας. Η καλωσύνη του μάλιστα έφτανε σε σημείο να μας ρωτάει κάθε φορά, ποιά τραγούδια μας αρέσουν ώστε να έχει το αντίστοιχο δισκάκι στο επόμενο ταξίδι! Από τους πολυαγαπημένους συγγενείς. Ωραίες εποχές.....