Η ονομασία Ζουμπάνι, του βουνού της Τσουρίλας πιθανόν να προέρχεται από το παλαιοσλαβικό županь που σημαίνει προϊστάμενος διαμερίσματος, έπαρχος. Επειδή δεν έχουμε στοιχεία ότι η Τσουρίλα αποτελούσε έδρα επάρχου και ότι η Φωτική, η ρωμαϊκή αποικία που ιδρύθηκε το 167 π.Χ. στη θέση Λιμπόνι ΒΑ της Παραμυθιάς (σημερινά Σιαμέτια), και αργότερα ο Άγιος Δονάτος ήταν το διοικητικό κέντρο της περιοχής θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι το βουνό ανήκε στον έπαρχο κι έτσι πήρε το όνομά του ως περιοχή του. (Από έρευνα το Μιχάλη Πασιάκου).

       Από την κορυφή του Ζουμπάνι, τον Αλμυρό, μπορεί κανείς να δει την Ηγουμενίτσα, τους Άγιους Σαράντα, το δέλτα του Καλαμά, και το πέλαγος πίσω από την Κέρκυρα προς την Αδριατική. Αρωματικό είναι και το τσάι που φύεται στις πλαγιές του βουνού!