ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ

Κατηγορία: ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΙΚΑ

Στου μυαλού τα μονοπάτια, εκεί που η σκέψη γεννάει εικονομνήμες ανάμεσα από όνειρα, φως και σκιές φθαρμένες από ριπές ανέμου, περιπλανώμενος σ' ένα περίπατο αόρατο, σε έναν κήπο συνειδήσεων με ανθισμένος λέξεις, σε ένα ποιητικό χορό αμφιβολιών, εκεί που ο χρόνος απλώνεται σε κύματα σκέψης, και οι στιγμές γίνονται ποτάμι που κυλά ατέλειωτο, φαίνεται σε κάθε στροφή, να ξεδιπλώνεται μια ιστορία, συνεννώνοντας το χθες, το σήμερα, το αύριο. Εδώ, οι σκέψεις χαϊδεύουν τις ψυχές και οι συλλογισμοί ανθίζουν σαν ποίηση ανεξερεύνητη, ανοίγοντας πόρτες προς όνειρα στον κήπο του νου. Κι έτσι, πλανιόμαστε στους λαβύρινθους της σκέψης, στην ατέλειωτη αναζήτηση της ουσίας της σημερινής μας ύπαρξης. 

 

Στα μονοπάτια του νου, εκεί που η σκέψη χορεύει, κάθε λέξη είναι ποίημα, κάθε στιγμή είναι ρίμα. Σαν πεταλούδες έρχονται λέξεις σε χορό, γράφοντας σελίδες στην πίστα του χοντρού βιβλίου του χρόνου. Συννεφιασμένα όνειρα κι αστραφτερά μυστικά, χαμογελούν στην ατέλειωτη συλλογή του νου, κάθε σκέψη μια στροφή ενός τραγουδιού που ξεπηδά, την ώρα που η ποίηση φωνάζει γλυκά, την στιγμή ακριβώς που ο χρόνος γίνεται αέναο τραγούδι, και η ψυχή πλανιέται σε χορούς από νοήματα. Μπλέκονται με όνειρα που ξυπνούν σε νύχτες αγέλαστες, κι η φαντασία αναδύεται σαν ποίηση μυστηριώδης συγγράφοντας στίχους και κάνοντας έτσι την ψυχή να χορεύει χαρούμενη, τις σκέψεις να ρέουν ατελείωτες σαν ποτάμι. τον ουρανό να ονειρεύεται μέσα στον χρόνο, και την ψυχή να πλανιέται.

 

Στα μονοπάτια του νου, η φαντασία απογειώνεται, κι εμείς, περιηγητές του πνεύματος, συνεχίζουμε το ταξίδι. Συναισθήματα χορεύουν σε ρυθμούς απρόβλεπτους που είναι ακατανόητοι στους άλλους, όχι όμως σε μένα και σε όσους συνυπήρξαμε εκείνα τα χρόνια, σ' εκείνη την πόλη!